Оид ба мо

Иттилоот оид ба МҒКМ

Мактаби Ғоибонаи Китоби Муқаддас лоиҳаи Миссияи Китоби Муқаддас буда, барои мақсади асосии он хизмат мекунад: омӯзондан ва муҷаҳҳаз намудани имондорон барои хизмат дар калисоҳояшон, дар гурӯҳҳои хурд, дар муҳити атрофашон.

Мактаби Ғоибонаи Китоби Муқаддас 35 курсро дар бар мегирад, ки мо онҳоро ҳамчунин дар варианти классикӣ (ҳамчун китоб) ба забони русӣ пешкаш менамоем. Бисёр китобҳо ба забонҳои дигар низ ҳастанд ё дар марҳалаи тарҷума мебошанд. Маълумоти минбаъдаро Шумо дар саҳифаи "Таърихи Мактаби Ғоибонаи Китоби Муқаддас" ёфта метавонед.

Дастаи мо

Дастурдиҳандаҳои онлайн Мактаби Ғоибонаи Китоби Муқаддас: 

Кормандони Миссияи Китоби Муқаддас

Таърихи мактаб

Хизматрасонии Мактаби Ғоибона дар давоми 20 соли охир – роҳи имон ва боварии пурра ба Худованд аст. Мақсади асосии Мактаби Ғоибонаи Китоби Муқаддас чунин аст: ба ҳар як хоҳишманд додани имконияти омӯхтани Китоби Муқаддас ва дар ҳаёти амалӣ истифода бурдани он.

Ҳангоме ки мо дар соли 1991 инкишоф додани мактабро сар кардем, боварӣ доштем, ки ин хости Худост. Ин моро рӯҳбаланд мекард ва ҷуръат медод қадамҳои имонро гузорем. Дар ихтиёри мо ҳамагӣ 5 курси Донишкадаи библиявии Мудӣ (ш.Чикаго) буд, версияи кӯҳнашуда ба забони русӣ, ва дигар ҳеҷ чиз. Аммо ин миқдори камро Худо ба таври фаровон баракат дод, ва он самари бисёр овард.

Дар соли 1991 дар ҳуҷраи хурди Миссияи Китоби Муқаддас мо панҷ курсро таҳрир намудем, ва тобистони соли 1992 дар шаҳри Алма-Ато (ҳозир ш.Алматӣ, Қазоқистон) мо аллакай садҳо донишҷӯён доштем. Дар давоми як сол миқдори донишҷӯён дар тамоми ҳудуди кишварҳои муштаракулманофеъ (СНГ) ба 2000 нафар расид. Мо ба филиали дуюм эҳтиёҷ доштем, ки он дар соли 1993 дар шаҳри Омск кушода шуд. Аз соли 1993 то 1997 солҳои инкишофи босуръати Мактаби Ғоибонаи Китоби Муқаддас буданд. Ба панҷ курси мавҷуда боз 10 курси аз англисӣ тарҷумашуда илова гардиданд. Боз се филиал кушода шуданд: соли 1995 дар Киев, соли 1995 дар Минск ва соли 1997 дар Москва. Акнун зиёда аз 7000 донишҷӯён дар як вақт имкон доштанд Навиштаи Муқаддасро омӯзанд. Дар ин муддат мо дасти пурбаракати Худоро медидем. Агарчи доимо гирифтори мушкилоти молиявӣ мешудем, мо шоҳидони вафодории Худо будем, зеро Худо ҳамеша дар вақташ чизҳои заруритаринро мефиристод.

Дар давраи аз соли 1998 то 2001 18 курси нав илова карда шуданд. Ҳамаи онҳоро Донишкадаи библиявии Мудӣ пешкаш намуда буд.

2002-2005: Ба воситаи бисёр имкониятҳои башоратдиҳӣ ва омӯзиш дар шогирдӣ, Худо моро ба қадамҳои минбаъдаи имон даъват намуд. Мо тарҷумаи 5 курси Мактаби Ғоибонаи Китоби Муқаддасро ба забонҳои Осиёи Марказӣ: қирғизӣ, қазоқӣ, тоҷикӣ, ӯзбекӣ ва қарақалпоқӣ сар кардем. Сипас филиалҳо кушода шуданд – соли 2001 дар Қирғизистон, соли 2003 дар Ӯзбекистон, соли 2004 дар Олмон (барои русзабонон дар Аврупо), соли  2005 дар Тоҷикистон.

Аз соли 2004 аҳолии русзабони 42 кишвар дар Интернет аз қайд гузаштанд, то ки онлайн курси "Ҳаёти Исои Масеҳ"-ро омӯзанд.

2006-2011: Тирамоҳи соли 2010 боз як шӯъба дар Туркманистон кушода шуд. 12 курс аллакай ба забони туркманӣ пешкаш карда мешаванд ва ду курс дар марҳалаи тайёршавӣ мебошанд. Дар соли 2010 филиал дар Молдова кушода шуд. Ҳоло дар он ҷо зиёд аз 10 китоби дарсӣ ба забони руминӣ пешкаш карда мешавад. Тарҷумаи курсҳои Мактаби Ғоибонаи Китоби Муқаддас  давом дорад, ва ҳозир дар болои зиёда аз 50 курс кор бурда мешавад.

Ҳозир мо чӣ гуна натиҷаҳоро мебинем? Зиёда аз 41 000 кас , бо истифодаи камаш як курс аз 35-то, имкон доштанд Каломи Худоро омӯзанд. Курсҳо ба 9 забон пешкаш карда мешаванд: русӣ, қазоқӣ, қирғизӣ, ӯзбекӣ, тоҷикӣ, туркманӣ, қарақалпоқӣ, руминӣ ва немисӣ (дар вақтҳои наздик). Маводи таълимӣ дар хизматгузориҳои гуногун истифода мешавад: башоратдиҳӣ, шогирдӣ, омӯзондани ходимон, дар тайёрӣ ба мавъиза, омӯзиши Китоби Муқаддас дар гурӯҳҳо, мактаби якшанбегӣ ва ғайра. Намояндагони зиёда аз 30 миллат, шахсони ихтисосҳояшон гуногун, мақоми иҷтимоӣ ва синну солашон гуногун донишҷӯёни Мактаби Ғоибонаи Китоби Муқаддас мебошанд. Дар кишварҳои муштаракулманофеъ (СНГ) ва берун аз ҳудуди он онҳо имкон доранд аз рӯи ҷадвали мувофиқ, суръати инфиродӣ ва новобаста ба маҳалли ҷуғрофӣ Каломи Худоро омӯзанд. Мо чунин меҳисобем, ки ин натиҷаҳо баракати зиёди Худо мебошанд.

Эътирофи имон

Мо имон дорем, ки тамоми Навишта Каломи дорои илҳоми Худи Худо, комил, кифоякунанда буда, эътибири олӣ, баҳснопазир дорад.

Мо ба Худои ягонаи ҳақиқӣ, абадӣ имон дорем, ки дар се шахсият вуҷуд дорад (Падар, Писар ва Рӯҳулқудс).

Мо ба Исои Масеҳ, Худои абадӣ имон дорем , ки ба воситаи дар батни модар беайб пайдо шудан Инсони ҳақиқӣ шуд, дар замин ҳаёти бегуноҳ ба сар бурд, дар салиби Ҷолҷолто ҳаёти Худро ҳамчун Қурбонии ивазкунанда ва писандидаи Худо дод, дар рӯзи сеюм аз мурдагон эҳё шуд, ва дар ҷисми нав ба осмон рафт ва ҳоло дар тарафи дасти рости Худо буда, барои мо шафоат (миёнаравӣ) мекунад.

Мо ба Рӯҳулқудс имон дорем , ки одамонро дар гуноҳҳояшон мазаммат мекунад, ба имони ҳақиқӣ ҳидоят менамояд ва дар онҳо таваллуди дубораро ба амал меоварад. Ӯ онҳоро ба бадани Масеҳ ҷойгир мекунад, мӯҳр мезанад, тақдис менамояд ва дар онҳо зиндагӣ карда, онҳоро ба хизмати махсус даъват мекунад ва равона менамояд.

Мо имон дорем, ки Худо инсонро ба сурат ва шабоҳати Худ офарид, ва инсон бошуурона зидди Худо гуноҳ кард, ва дар натиҷа боиси марги ҷисмонӣ ва рӯҳонии худ ва авлодони худ гардид.

Мо имон дорем, ки инсон бо кӯшишҳои худ наҷот ёфта наметавонад, балки танҳо бо имон ба Исои Масеҳ, ки дар салиб барои кафорати гуноҳҳои мо мурд, наҷот меёбад.

Мо имон дорем, ки калисои маҳаллии библиявӣ барои муошират, омӯзиши Каломи Худо, дуои якҷоя ва парастиш, устувор шудан дар имон ва мадад ба якдигар мунтазам якҷоя ҷамъ мешавад.

Мо имон дорем, ки таъмиди обӣ рамзи наҷот ба воситаи имон аст. Ин ба воситаи пурра ба об ғӯта задан ба амал меояд.

Мо имон дорем, ки Шоми Худовандӣ (шикастани нон) рамзи қурбонии фарораткунандаи Исои Масеҳ аст, ки азобҳо ва марги Ӯ,  ва бахшида шудани моро ёдрас мекунад.

Мо имон дорем, ки ҳамаи касоне ки ҳақиқатан имон доранд, ба осмон бурда шуда, дар назди тахти Исои Масеҳ оиди умеди худ ҳисобот хоҳанд дод, ва дар он ҷо мувофиқи амалҳои худ мукофот хоҳанд гирифт.

Мо ба лаънати абадӣ барои беимонон имон дорем , ки аз он бозгашт нест.